آشنایی با نژاد گوسفندان سر سیاه پارسی
نوشته شده توسط
فرشاد ذوقی
یکی از گوسفندان گوشتی جهان که ظاهری کاملا متفاوت و متمایز دارد و دارای بدنی کامل سفید با سر و گردن سیاه است را نژاد گوسفندان سر سیاه پارسی می نامند که برخلاف اسم آن منشاء اصلی آن به کشور سومالی بر می گردد.
گوسفند زنده جزو حیوانات اهلی و پر ارزش جهان به شمار می آید که از گوشت، شیر و پشم و پوست آن استفاده می شود. در جهان نزدیک به 300 نژاد گوسفند وجود دارد که به چهار دسته گوشتی، شیری، پوستی و پشمی تقسیم می شوند که یکی از آنها نژاد گوسفندان سر سیاه پارسی است که بخاطر داشتن بدن سفید و کله سیاه کاملا از نژادهای دیگر جهان متمایز است. در واقع با اینکه این نژاد به نام سر سیاه پارسی در دنیا معروف است اما یک نژاد گوسفند آفریقایی است که منشاء اصلی آن به گوسفندان سومالی بر می گردد. بدن مویی و همچنین داشتن سر و گردن و گوش سیاه از خصوصیات ظاهری این نژاد به شمار می آید که از آن انواع نژاد گوسفند چون دورپر به دست آمده است.
تاریخچه گوسفندان سر سیاه پارسی
این نژاد که به نام Blackhead Persian وجود دارد با وجود اینکه معنی آن سر سیاه پارسی است اما منشاء اصلی آن به کشورهای آفریقایی یعنی سومالی بر می گردد و اولین بار در سال 1870 در آفریقای جنوبی این نژاد به وجود آمده و به ثبت رسیده است. با وجود اینکه این نژاد برای تولید گوشت پرورش داده می شود اما جزو بهترین نژادهای گوسفندان گوشتی جهان نیست و با این حال جمعیت آن در دهه 50 میلادی به 2 میلیون راس رسیده بود و هم اکنون در کشورهای کنیا، غنا، اتیوپی و تانزانیا نیز پرورش داده می شود.
خصوصیات ظاهری گوسفندان سر سیاه پارسی
مهمترین مشخصه ظاهری این نژاد وجود بدن سفید و بدون مو است که سر و گردن سیاه آن کاملا آنرا از انواع نژاد گوسفندان جهان متمایز می کند.
- جثه این نژاد کوچک تا متوسط است.
- رنگ بدن آن سفید با سر و گردن سیاه
- دارای گوش های افتاده
- دارای دنبه با برآمدگی در قسمت پایین دم که دارای تجمعی از چربی است.
- به جای پشم بدنی مو دار دارد.
هدف پرورش گوسفندان سر سیاه پارسی
این نژاد با هدف تولید گوشت پرورش داده می شود و مشتریان گوشت این نژاد گوسفند منطقه کارائیب، کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی است و حتی در انجمن پرورش دهندگان کشور برزیل به عنوان نژادی رسمی شناخته شده است.
میزان شیردهی میش سر سیاه پارسی
با اینکه این گوسفندان برای دوره پرواربندی پرورش داده می شوند اما گوسفندان میش این نژاد مادرانی خوب هستند و در مدت زمان شیردهی که 84 روز است قادر به تولید 50 کیلوگرم شیر با میزان درصد چربی 5.9 درصد هستند.
وزن گوسفندان سر سیاه پارسی چقدر است؟
بره نر و ماده این نژاد در بدوه تولد به وزن 2.6 کیلوگرم هستند و در عین حال زمان رسیدن به سن بلوغ، قوچ سر سیاه پارسی به وزنی حدود 68 کیلوگرم و میش های این نژاد وزنی به حدود 52 کیلوگرم دارند.
ویژگی های گوسفندان سر سیاه پارسی
این نژاد آفریقایی به خوبی با هر نوع اقلیم آب و هوایی سازگار است و حتی به خاطر داشتن دنبه در آب و هوای گرم خشک نیز پرورش داده می شوند. با اینکه این نژاد به خوبی با نژاد گوسفندان گوشتی نمی توانند رقابت کنند اما به خاطر کاهش هزینه پرورش آن جزو گوسفندانی هستند که برای هر دامدار به صرفه هستند و می توان از گوشت آن برای ساخت انواع سوسیس استفاده کرد.
- مقاوم در برابر هر نوع آب و هوایی
- قابلیت پیمودن مسافت های طولانی
- وزن گیری و شیردهی بالا با وجود کاهش میزان مواد غذایی
- ضریب تبدیل غذایی کم.
معرفی کلی گوسفندان سر سیاه پارسی
نام نژاد : سرسیاه پارسی Blackhead Persian Sheep
هدف پرورش : گوشت
نکات ویژه :
- سازگاری با آب و هوای بومی منطقه
- قابلیت پرورش در آب و هوای گرم و خشک
- میش های این نژاد مادران خوبی هستند که میزان باروری آنها به 1.08 درصد می رسد.
- چربی شیر این نژاد به 5.9 درصد می رسد.
- بیشتر به منظور تولید گوشت پرورش داده می شوند.
ابعاد : متوسط
وزن :
- متوسط وزن قوچ بالغ 68 کیلوگرم
- متوسط وزن میش بالغ بین 52 کیلوگرم
شاخ : ندارد
مقاومت اقلیمی : اقلیم بومی
رنگ : سفید با سر و گوش‌های سیاه
گستردگی : متداول
منشا : جنوب آفریقا