آنتروتوکسمی گوسفند جزو خطرناک ترین بیماری هاست

آنتروتوکوسمی را به نام های دیگری چون زهره درد، قلوه نرمی و بیماری عامیانه پرخوری گوسفندان می‌شناسند. عامل اصلی این بیماری آنتروتوکسمی باکتری کلستریدیوم است که با ورود به دستگاه گوارش و نفوذ در سیستم بدن گوسفندان عملا باعث التهاب روده گوسفندان و ورود سموم به داخل خون دام خواهد شد. این سموم انتشار یافته از طریق باکتری بسیار کشنده است.

تمامی انسان ها در نگاه اول فکر می کنند که شغل آنها سخت ترین شغل دنیاست و تمامی شغل های دیگر جزو راحت ترین هستند و یکی از آنها را شغل دامداری می نامند. پرورش گوسفند تنها منوط به خرید گوسفند زنده، بره شیری و فراهم کردن تغذیه و علوفه و نگهداری از آنها نیست بلکه گوسفندان نسبت به بیماری خیلی حساس هستند و چنانچه اطلاعات کافی در مورد بیماری های گوسفندان نداشته باشید ممکن است دچار خسارات زیادی شوید. شاربن، تب برفکی، طاعون یا همان PPR جزو بیماری های شایع و رایج گوسفندان است اما در این بین آنتروتوکسمی جزو کشنده ترین بیماری های گوسفندان است که ممکن است باعث مرگ ناگهانی گوسفند شود.

آنتروتوکوسمی را به نام های دیگری چون زهره درد، قلوه نرمی و بیماری عامیانه پرخوری گوسفندان می‌شناسند. عامل اصلی این بیماری آنتروتوکسمی باکتری کلستریدیوم است که با ورود به دستگاه گوارش و نفوذ در سیستم بدن گوسفندان عملا باعث التهاب روده گوسفندان و ورود سموم به داخل خون دام خواهد شد. این سموم انتشار یافته از طریق باکتری بسیار کشنده است.

فروش گوسفند زنده اراک

برای مشاهده تمام آگهی ها روی عکس زیر کلیک کنید.

تغییر ناگهانی جیره غذایی گوسفندان عامل اصلی بیماری آنتروتوکسمی است

متاسفانه برخی از دامداران مبتی به دلیل اینکه به دنبال پیشرفت زیاد و به دست آوردن سود کلان هستند پس از خرید بره شیری سریعا مقدار زیادی کنسانتره به جیره غذایی بره اضافه می کنند و عملا فکر می‌کنند که با افزایش جیره غذایی می‌توانند باعث افزایش وزن گوسفند و سود کلان از فروش گوسفند زنده شوند. تمامی گوسفندان به مانند انسان ها یک ظرفیت برای خوردن غذا و جیره غذایی دارند و ممکن است در نگاه اول با افزایش کنسانتره و جیره غذایی به شدت شروع به خوردن کنند اما با التهاب روده و حتی پس از آن با درد شدید در ناحیه شکم مواجه خواهند شد.

اگر بخواهیم به طور کلی به بررسی دلایل بیماری آنتروتوکسمی و پرخوری گوسفندان بپردازید عوامل زیاد می‌تواند باعث بروز این بیماری شود.

1. چرای گوسفندان در مراتع پرآب و رشد سریع
2. استفاده بیش از حد کنسانتره در جیره غذایی گوسفندان
3. مصرف بیش از حد شیر و غلات توسط بره ها و بزغاله ها
4. تغذیه گوسفندان با جیره غذایی سرشار از غلات و ماده خشک مانند یونجه یا علوفه سبز
5. تغییر ناگهانی جیره غذایی گوسفندان
6. ابتلای شدید به بیماری های انگلی گوسفندان چون نماتودها و کوکسیدیا که دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد.

عامل اصلی بیماری آنتروتوکسمی باکتری کلستریدیوم است

باکتری کلستریدیوم عملا در دستگاه گوارش و خاک و محیط مشاهده می‌شود اما با مصرف جیره غذایی توسط گوسفندان وارد دستگاه گوارش می‌شود و سپس از طریق مدفوع گوسفندان خارج می‌شود و تنها در صورت پرخوری گوسفندان باعث کند شدن دستگاه گوارش و عملا تکثیر زیاد این باکتری و وارد کردن سموم توسط باکتری به داخل خون دام ایجاد می‌شود.

تغییر ناگهانی جیره غذایی و حتی افزایش بیش از حد کنسانتره به جیره غذایی عملا باعث می‌شود که گوسفندان تند تند غذا بخورند و سیستم گوارش آنها به کندی عمل کند و باعث تکثیر باکتری کلستریدیوم در دستگاه گوارش و آسیب زدن به روده گوسفندان شود.

با مشاهده علائم بیماری آنتروتوکسمی به راحتی امکان درمان بیماری وجود دارد

تمامی دامداران با داشتن اطلاعاتی از انواع بیماری های گوسفندان به راحتی می‌توانند نسبت به درمان بیماری اقدام کنند، بیماری آنتروتوکسمی هم از این قاعده مستثنی نیست و یک سری علائم دارد.

1. اسهال شدید، تشنج ، زمین گیر شدن و ترشح بزاق مهمترین علائم بیماری است.
2. بی حالی، افسردگی، خمیازه و بی اشتهایی گوسفندان اولین نشانه های بیماری آنتروتوکسمی است.
3. با تشدید بیماری عملا علائمی چون تب و لرز، بی قراری، گیجی، نفس نفس زدن، ترشح از بینی و حتی تکرر بیش از حد اسهال مشاهده خواهد شد.

بره ها و بزغاله ها در برابر آنتروتوکسمی خیلی ضعیف هستند

شاید یکی از دلایل تلف شدن بره ها و بزغاله ها همین بیماری آنتروتوکسمی باشد چرا که در صورت ابتلا به بیماری عملا تنها 2 ساعت یا حداکثر 12 ساعت زنده خواهند ماند. در بین گوسفندان بالغ مقاومت سیستم بدنی آنها در برابر بیماری آنتروتوکسمی حتی به 24 ساعت هم خواهد رسید.

کف دهان، تشنج، تلو تلو خوردن و منگ بودن گوسفندان و به موجب آن مرگ ناگهانی از حالت های شدید بیماری آنتروتوکسمی است.

راه های پیشگیری از بیماری آنتروتوکسمی

1. واکسیناسیون گوسفند و بز در زمان معین و دو تزریق در فاصله 2 هفته
2. مانع از پرخوری گوسفندان و دام ها شوید.
3. تغییر جیره غذایی گوسفندان را به تدریج و آهسته انجام دهید.
4. دو هفته قبل از تغییر جیره غذایی دام ها را واکسینه کنید.
5. تزریق واکسن آنتروتوکسمی به دام فراموش نشود.
6. لاشه گوسفندان تلف شده بر اثر بیماری در گودال بریزید و آهک روی آنرا بپوشانید.

نحوه درمان آنتروتوکسمی در صورت ابتلا گوسفندان به بیماری

1. تجویز زیر جلدی آنتی توکسین نوع C و D به مقدار 5 میلی لیتر
2. تجویز پنی سیلین
3. تجویز خوراکی یک ضد اسید
4. انجام درمان‌های ضد نفخ
5. کاهش درد دام  توسط استفاده از Banamine
6. تجویز تیامین
7. احیای مایعات بدن به صورت وریدی یا زیر جلدی، و استفاده از کروتیکواستروئیدها
8. استفاده از پروبیوتیک  ‌ها پس از تجویز آنتی‌بیوتیک‌ ها جهت تحریک تکثیر میکروفلور طبیعی شکمبه و روده‌ها.
9. جهت پیشگیری بیماری حتما باید واکسن آنتروتوکسمی تزریق شود.